Czym różnią się te dwa dokumenty?
Z artykułu dowiesz się:
- czym różni się opinia od orzeczenia,
- gdzie można uzyskać tego typu dokumenty,
- czego dotyczą opinie i orzeczenia najczęściej spotykane w szkole,
- co może zrobić rodzic po odebraniu opinii lub orzeczenia,
- jakie korzyści dla ucznia niesie ze sobą posiadanie opinii bądź orzeczenia.
Pracując w szkole jako pedagog dostrzegam dużą trudność z poprawnym nazewnictwem dwóch różnych od siebie dokumentów. Mowa o opiniach i orzeczeniach. Jest to problematyczne zarówno dla nauczycieli, jak i rodziców, którzy używają słów zamiennie, jakby były one synonimiczne. Nic bardziej mylnego. Opinia, jest zupełnie innym dokumentem niż orzeczenie, dlatego nie można traktować ich tak samo. W związku z tym postanowiłam krótko scharakteryzować każdy z nich, aby nie było już wątpliwości, czy mamy do czynienia z opinią czy orzeczeniem.
Na początku warto zaznajomić się z dokumentami zawierającymi informacje dotyczące opinii i orzeczeń:
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 września 2017 r. W sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych.
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 roku w sprawie zasad udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
- Rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 roku w sprawie organizacji kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, niedostosowanej społecznie i zagrożonej niedostosowaniem społecznym.
- Rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 22 lutego 2019 roku w sprawie w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych.
Zarówno opinie, jak i orzeczenia wydawane są przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne na wniosek rodziców/ prawnych opiekunów lub na wniosek pełnoletniego ucznia. W przypadku orzeczeń musi to być poradnia publiczna, w przypadku opinii, niekoniecznie. Miejmy jednak na uwadze fakt, że od 1 września 2017 r. niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne nie mogą wydawać także opinii (źródło informacji – tutaj >):
- w sprawie spełniania obowiązku szkolnego poza szkołą (art. 37 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe),
- udzielenia zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki (§ 6 rozporządzenia w sprawie indywidualnego toku lub programu nauki),
- zindywidualizowanej ścieżki kształcenia (§ 12 ust. 3 rozporządzenia w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach),
- od 1 lutego 2017 r. – o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka (art. 314 ust. 2 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę Prawo oświatowe, art. 127 ust. 10 ustawy Prawo oświatowe). Opinia ta ma moc orzeczenia.
Więcej na temat wczesnego wspomagania rozwoju możecie przeczytać – tutaj >
Osoba analizująca orzeczenie lub opinię powinna skoncentrować się przede wszystkim na:
- mocnych stronach dziecka,
- słabych stronach, a więc obszarach, które sprawiają trudność,
- rodzaju pomocy i formach wsparcia, których dziecko wymaga.
ORZECZENIE
Orzeczenia wydają zespoły orzekające działające w poradniach psychologiczno-pedagogicznych. W szkole najczęściej spotykamy się z orzeczeniami:
- o potrzebie kształcenia specjalnego – dla uczniów niepełnosprawnych (niesłyszących, słabosłyszących, niewidomych, słabowidzących, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z niepełnosprawnościami sprzężonymi), niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem społecznym,
- o potrzebie indywidualnego nauczania lub o potrzebie indywidualnego obowiązkowego przygotowania przedszkolnego – dla uczniów, którym stan zdrowia znacznie utrudnia bądź uniemożliwia uczęszczanie do szkoły/przedszkola,
- o potrzebie zajęć rewalidacyjno – wychowawczych – dla uczniów z niepełnosprawnością głęboką.
Więcej na temat orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego możecie przeczytać – tutaj >
Mam orzeczenie i co dalej?
- Rodzic może, ale nie musi (decyzja jest dobrowolna) złożyć orzeczenie w szkole do której uczęszcza dziecko.
- Wszyscy specjaliści, wychowawca oraz nauczyciele uczący ucznia mają obowiązek zapoznać się z diagnozą i zaleceniami z orzeczenia.
- Na podstawie orzeczenia oraz wcześniej przeprowadzanej WOPFU (Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania) zespół specjalistów oraz nauczycieli uczących dziecko opracowuje IPET, czyli Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny.
- Rodzice mają prawo uczestniczyć w opracowywaniu, jak i nanoszeniu zmian do IPET-u oraz WOPFU, a także w spotkaniach zespołu.
- Ważne jest pisemne zawiadomienie rodzica o terminie każdego spotkania zespołu i umożliwienie rodzicowi uczestnictwa w nim.
- Spotkania zespołu odbywają się nie rzadziej niż 2 razy w roku.
- Dyrektor jest odpowiedzialny za przekazanie rodzicowi kopii IPET-U oraz WOPFU.
Więcej na temat kształcenia specjalnego dla uczniów z orzeczeniem przeczytacie – tutaj >
Po co orzeczenie?
Orzeczenie ma charakter administracyjny. Posiadając orzeczenie placówka zobowiązana jest do realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu (jest to obligatoryjne i bezdyskusyjne), natomiast uczeń ma prawo:
- do specjalnej organizacji kształcenia w szkole z uwagi na swoją niepełnosprawność,
- mieć zapewnione niezbędne warunki do nauki, np. sprzęt rehabilitacyjny, odpowiednie środki dydaktyczne,
- zostać objęty zajęciami specjalistycznymi (rewalidacja, socjoterapia, zajęcia resocjalizacyjne),
- korzystać w pełni z życia szkolnego – placówka powinna zadbać o integrację niepełnosprawnego ucznia z pełnosprawnymi rówieśnikami.
Ważne! Rodzice mogą odwołać się w związku z wydanym orzeczeniem.
OPINIA
Opinie wydawane są po diagnozie dziecka w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Mogą być sporządzone przez zespół specjalistów poradni lub przez jednego specjalistę, np. psychologa lub pedagoga. Powód dla którego dziecko zgłasza się do poradni powinien być ujęty we wniosku, który składa się w poradni. Zwykle dotyczy on trudności edukacyjnych dziecka.
Opinie, z którymi najczęściej spotkamy się w szkole dotyczą:
- specyficznych trudności w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia),
- dostosowania wymagań,
- odroczenia rozpoczęcia obowiązku szkolnego,
- objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w przedszkolu/szkole,
- zindywidualizowanej ścieżki kształcenia.
Mam opinię i co dalej?
- Po odebraniu opinii z poradni rodzic może przedłożyć dokument w szkole do której uczęszcza dziecko. Pamiętajmy jednak, że jest to prawo rodzica, nie obowiązek, w związku z tym rodzic może tego nie zrobić i zachować opinie dla siebie.
- Kiedy opinia jest w szkole, nauczyciele uczący ucznia, wychowawca oraz pedagog szkolny, u którego zwykle znajduje się dokument, zobligowani są do zapoznania się opinią. Najważniejsze jest tutaj zwrócenie uwagi na wskazówki dotyczące pracy z uczniem.
- Dla ucznia zostaje opracowany arkusz z dostosowaniem wymagań do indywidulnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych wraz z zalecanymi formami pomocy.
- Rodzic otrzymuje informację, z jakich form pomocy może skorzystać dziecko na terenie szkoły. Jeśli zgadza się na zaproponowane działania podpisuje zgodę na poszczególne zajęcia, co tym samym uruchamia proces udzielenie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dziecku na terenie szkoły.
Proces przyjmowania opinii i przekazywania jej treści wśród kadry pedagogicznej, a także procedura udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w każdej szkole może wyglądać inaczej, dlatego na potrzeby artykułu ujęłam to bardzo ogólnie.
Ważne! Pamiętajmy, że opinia nie ma charakteru administracyjnego, czyli nie można się od niej odwołać (jest to zasadnicza różnica, w kontekście orzeczenia).
Po co opinia?
Posiadając opinię uczeń może korzystać w szkole z pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a więc szeregu działań, które mają za zadanie ułatwić mu funkcjonowanie oraz poradzenie sobie z trudnościami. Zwykle w opinii znajdziemy następujące zalecane formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej:
- między innymi zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, dydaktyczno-wyrównawcze, logopedyczne, rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne,
- dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się poprzez:
- wydłużenie czasu przeznaczonego na czytanie i pisanie
- nieocenianie poziomu poprawności ortograficznej
- niedocenianie poziomu graficznego prac
- pomoc w analizie złożonych instrukcji i poleceń, szczególnie tych wyrażonych na piśmie
- częste przypominanie dyktowanego tekstu,
- uwzględnienie wpływu deficytów na naukę poszczególnych przedmiotów,
- dostosowanie warunków i form sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych do indywidualnych potrzeb ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się.
Rodzaj pomocy uzależniony jest od tego, co znalazło się w opinii.
Artykuł dotyczący pomocy psychologiczno-pedagogicznej możecie przeczytać tutaj >
Jeśli dotarliście do końca jestem pewna, że nie będziecie mieli żadnych wątpliwości, co do tego czym jest orzeczenie, a czym opinia 😉
Dziękuję. Świetny i konkretny wpis
Cieszę się, że jest przydatny 🙂
Co zrobić jak szkoła ma opinie ale chce orzeczenie bo wg szkoly opinia nic dziecku nie daje a jak bedzie orzeczenie to więcej korzyści bedzie dla dziecka.
Po pierwsze trzeba porozmawiać z rodzicami o spostrzeżeniach szkoły dotyczących trudności dziecka oraz efektywności udzielanej mu pomocy na terenie szkoły, a także o korzyściach, jakie dawałoby dziecku orzeczenie, ale proszę pamiętać, że to rodzic i tylko rodzic decyduje czy dziecko będzie diagnozowane w kierunku orzeczenia. Sama chęć szkoły nie wystarczy, poza tym nie wiemy jak dziecko „wypadnie” w badaniach – innymi słowy czy orzeczenie zostanie mu przyznane. Dziecko idące na badania do poradni psychologiczno-pedagogicznej powinno otrzymać od szkoły rzetelną opinię na temat jego funkcjonowania oraz informację o zajęciach z jakich korzysta w szkole w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Podsumowując pierwszym krokiem powinna być rozmowa z rodzicami dziecka.
Witam mam problem ze szkołą jestem z dzieckiem zapisana do poradnipedagogiczno psychologicznej na kwiecień a szkoła każe mi składać deklarację ponownie do zerówki a dziecko powinno iść do kl 1 czy mogą nie przyjąć dziecka do 1 klasy na podstawie opinie tej poradni
Dzień dobry, decyzję o tym, czy dziecko pójdzie do 1 klasy podejmuje Pani, jako rodzic. Szkoła może sugerować odroczenie, ale ostateczną decyzję podejmuje Pani. Chcąc odroczyć dziecko musi Pani przedłożyć w szkole opinię z poradni psychologiczno-pedagogicznej o odroczeniu oraz złożyć wniosek do dyrektora szkoły. W innym przypadku dziecko idzie do klasy 1 i szkoła nie może tego zabronić (nawet, jeśli jest opinia z poradni o odroczeniu). Jednak, w takiej sytuacji proszę wziąć pod uwagę fakt, że posyłając dziecko do 1 klasy, można liczyć się z dużymi trudnościami zarówno edukacyjnymi, jak i emocjonalnymi dziecka, ponieważ nie jest ono jeszcze gotowe do podjęcia nauki szkolnej.
Witam,
Proponuję zastosować nauczanie domowe, ponieważ w „szkole” wypiorą dziecku mózg i zrobią z niego prawdziwego idiotę. To stary, skostniały pruski system, który trwa już ponad 200 lat. Większość krajów świata przejęła ten sposób edukacji, ponieważ jest bardzo skuteczny w produkowaniu ludzi, którzy ślepo będą wykonywali polecenia psychopatycznych władz. Został stworzony po to, żeby edukować posłusznych niewolników systemu.
W każdej chwili może Pani przejść na edukację domową.
Wszystkiego dobrego
Romuald
http://www.instytut-nlp.com
Dzień dobry
Chciałabym zapytać o taką rzecz.
Mianowicie , moje dziecko ma opinię nie orzeczenie.
Trudności są ogromne z nauką najgorzej matematyka i języki obce.
Chciałabym zwolnić dziecko z języka dodatkowego tym bardziej , że ledwo radzi sobie z podstawowym językiem obcym a niestety nie ukrywam, że słowo „dodatkowy”, to tylko słowo. Od ucznia wymaga się tyle samo co od języka wiodącego.
Nie wiem jak to ugryźć i co zrobić?
Proszę o jakoś wskazówkę
Z przepisów prawa wynika, że zwolnienie z drugiego języka przysługuje dziecku z wadą słuchu, z głęboką dysleksją rozwojową, z afazją, z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera na wniosek rodzica (lub pełnoletniego ucznia), ale odpowiedni zapis musi być w posiadanej przez dziecko opinii (lub orzeczeniu). Moim zdaniem W Państwa sytuacji należałoby skontaktować się z poradnią, przedstawić sytuację i poprosić o ponowne badanie. Dobrze będzie przedłożyć w poradni opinię nauczycieli pracujących z uczniem o jego trudnościach. Jeśli otrzyma Pani opinię z poradni, w której będzie zapis o zwolnieniu dziecka z drugiego języka, wtedy składa Pani wniosek wraz z opinią z poradni do Dyrektora szkoły, który wydaje decyzję o zwolnieniu ucznia z nauki drugiego języka do końca etapu edukacyjnego.
Witam dziecko ma opinie wydana przez publiczna poradnie psychologiczno pedagogiczna która dostarczyłam do szkoły w zaleceniach dla rodzica było badanie sluchu i badanie u neurologa czy musze dostarczyc badania do szkoły też? Szkola domaga się tych badań?
Dzień dobry, tylko Pani (jako rodzic) decyduje, jakie dokumenty udostępnia Pani szkole. Oczywiście dodatkowe badania na których mogą oprzeć się specjaliści są często bardzo przydatne w dostosowaniu pracy z dzieckiem, jednak to od Pani zależy, czy wyniki badań przedłoży Pani w szkole.
Witam czy opinia z poradni niepublicznej wystarczy żeby mój pełnoletni syn na maturze mógł korzystać z komputera zamiast samemu
pisać.
Pozdrawiam Małgorzata
Dzień dobry Pani Małgorzato, wszystko zależy czy niepubliczna poradnia, z której jest opinia, jest na prawach publicznej poradni – chodzi o to, aby placówka spełniała warunki określone w art. 168 ustawy Prawo oświatowe.
Dzień dobry. Bardzo proszę o pomoc i wyjaśnienie. Moje dziecko ma opinię o wysokim ryzyku dysleksji, zindywidualizowana ścieżkę nauczania i jest w 4 klasie ale 10 lat kończy w grudniu. Byliśmy przekonani, że w chwili ukończenia 10tego roku życia, możemy wystąpić o orzeczenie ale dziś dowiedzieliśmy się, że niestety nie i że opinia jak i ścieżka, przyznane są na czały rok szkolny. Możemy wystąpić o orzeczenie dopiero we wrześniu kolejnego roku. Szkoła wywiązuje się z zawartych wytycznych z opinią ale są to jedynie wskazówki a nie podstawa prawna dla szkoły, o czym mamy wielokrotnie przypominane. Proszę o podpowiedź, czy my jako rodzice mamy prawo nalegać na wystawienie orzeczenia teraz czy musimy czekać do końca tego roku szkolnego. Proszę też o wyszczególnienie praw przysługującym dziecku przy opinii a przy orzeczeniu.
Dzień dobry, sytuacja opisana przez Panią jest złożona i ciężko udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Brakuje mi także kilku informacji, które byłyby znaczące w całej sytuacji. Myślę, że to co możecie Państwo zrobić to skontaktować się z poradnią, która przyznała zindywidualizowaną ścieżkę i porozmawiać z dyrekcją poradni na temat tego, jak sprawa wygląda i na czym Państwu zależy. Trzeba wziąć pod uwagę, że przy wydawaniu orzeczenia nie ma znaczenia czy dziecko ma ukończone 10 lat, natomiast jeśli chodzi o opinię dysleksji jest ona wydawana po ukończeniu klasy 3, w klasach 1-3 mówimy o ryzyku dysleksji. Pytanie także z jakiej kategorii orzeczniczej miałoby zostać wydane orzeczenie? Zindywidualizowana ścieżka kształcenia daje wiele dodatkowych możliwości dla dziecka i opinia jest dokumentem obligatoryjnym dla szkoły, co oznacza, że zawarte w niej zalecenia należy respektować (zgodnie z rozporządzeniem w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach). W przypadku orzeczenia podstawą prawną jest rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Zachęcam do zapoznania się z moimi artykułami dotyczącymi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, kształcenia specjalnego oraz zindywidualizowanej ścieżki kształcenia – myślę, że zawarte w nich informacje będą dla Państwa przydatne. Pozdrawiam serdecznie
Linki do artykułów:
https://pedagogonline.pl/pomoc-psychologiczno-pedagogiczna-w-publicznej-szkole-i-przedszkolu/
https://pedagogonline.pl/orzeczenie-o-potrzebie-ksztalcenia-specjalnego-dla-dziecka-z-niepelnosprawnoscia/
https://pedagogonline.pl/ksztalcenie-specjalne-dla-dzieci-z-orzeczeniem-o-potrzebie-ksztalcenia-specjalnego/
https://pedagogonline.pl/zindywidualizowana-sciezka-ksztalcenia/
Dzień dobry. Mam problem. Dziecko ma opinie o dysleksji głębokiej. Jest skrajnym wcześniakiem. Rehabilitowany od urodzenia. Obecnie ma 15 lat. Szkoła chciałaby orzeczenie . Kl.I technikum. Więc udałam się do neurologa gdzie wpisano do zaświadczenia tylko hipotonię, ryzyko 25 hbd, że rehabilitowany. Wady posturalne skolioza kifoza. Ma również wadę skomplikowana wzroku. Byłam w poradni i powiedziano mi że jak wydają orzeczenie to opinia przestaje istnieć. To tak jakby nagle go z tego wyleczono. Czy to tak działa.
Ostatnio czytam o Aspargerze i moje dziecko w to się wpisuje ale nigdy pod tym kątem syna nie diagnozował poradnia mimo że 11 lat tam chodzimy.
Ogólnie dziecko ma problemu społeczne, nie potrafi nawiązać kontaktu z rówieśnikami, podatny na wszelkie bodźce , wrażliwy na dotyk, wysoki próg bólowy, spastyka,nieprawidłowy rozkład napięcia, wiotkość stawów, zaburzenie motoryki małej, dużej, problem z komunikacją z rówieśnikami,nieadekwatne reakcje,
Wrażliwy na dźwięki, lubi znać plan dnia (odstępstwa nie są akceptowane), jeśli nie potrafi czegoś zrozumieć płacze. Na pierwszy rzut oka wygląda normalnie. Pomóżcie co z tym zrobić by dziecku pomóż.
Dzień dobry, jest wiele niejasności w całej tej sytuacji, dlatego też ciężko jednoznacznie cokolwiek powiedzieć. Ale po pierwsze co do zasady orzeczenie nie znosi wytycznych opinii – innymi słowy dziecko z zespołem Aspergera może mieć również dysleksję. Opisane przez Panią trudności dziecka mogą wskazywać na problemy z integracją sensoryczną – warto byłoby wykonać diagnozę w tym kierunku. Można także zrobić badanie diagnozy autyzmu (ADOS-2). Proszę pamiętać, że diagnozę ostatecznie stawia lekarz psychiatra.
Witam,
Dwa lata temu córka została skierowana przez nauczyciela z technikum (wtedy to była 2 klasa technikum) na badania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej ponieważ robi znaczne błędy ortograficzne i interpunkcyjne pomimo że bardzo dobrze zna zasady. Do wszelkich pozostałych pkt skierowania nauczyciel szkolny nie ma zastrzeżeń. Po diagnozie nic u córki w owym czasie nie stwierdzono. Teraz po upływie prawie dwóch lat, nauczyciel nalega by zrobić ponownie badania bo wg niego gdzieś jest problem (córka jest wzorową uczennicą z bardzo dobrymi wynikami w nauce – otrzymuje nawet stypendia) ale niestety błędy ortograficzne to jej zmora choć zasady zna bardzo dobrze. Początkowo chcieliśmy umówić ją do innej poradni bo jakoś nie miałem przekonania do tej po ostatnim badaniu, ale okazuje się że podobno nie można zapisać się do innej (nie chcą przyjąć) bo należy zgłosić się do tej która funkcjonuje w przynależnym rejonie do szkoły.
Gdy udaliśmy się ze skierowaniem do poradni tej przynależnej do szkoły, nie umówiono nas gdyż stwierdzono że już badanie było wykonywane 2 lata temu i nie ma takiej możliwości.
Witam, rzeczywiście tak jest, że jeśli chcemy skorzystać z poradni publicznej należy zgłosić się do rejonowej, czyli tej, do której przynależy szkoła. W przypadku poradni niepublicznych nie ma tego problemu, a więc można wybrać miejsce wedle preferencji. Ciężko mi odnieść się do tego, dlaczego poradnia nie chce ponownie wykonać badania, ale może w takiej sytuacji warto wykonać badanie w innej placówce.
Witam, moje pytanie jest odnośnie tego, co robić w przypadku,gdy opinia o dziecku jest przedstawiona w szkole,ale niestety nic nie jest robione w tym kierunku, była interwencja u dyrektora, ale nic się nie zmieniło
Pozdrawiam
Dzień dobry, jeśli posiada Pani opinię z poradni psychologiczno-pedagogicznej i została ona przedłożona w szkole do której uczęszcza dziecko, szkoła jest zobligowana do zastosowania się do zaleceń zawartych w opinii. I tutaj nie ma mowy na żadne odstępstwa. Szkoła musi respektować zapisy opinii, a więc (w zależności od zapisów) m.in. zapewnić dziecku możliwość udziału w odpowiednich zajęciach (np. korekcyjno-kompensacyjnych), czy dostosowanie wymagań edukacyjnych na lekcjach. Sugeruje jeszcze raz udać się do dyrekcji i jasno przedstawić swoje oczekiwania.
Dzień dobry,
mam ten sam problem. Szkoła córki nic sobie nie robi z opinii Poradni (córka nie ma orzeczenia). Nie zostały z nią przeprowadzone żadne z zaleconych działań, m.in. zajęcia kompensacyjne. Po kolejnej opinii z Poradni podjęliśmy decyzję, że córka zostanie drugi rok w klasie „O”. Po rozmowie z Dyrekcją już wiem, że znowu nie dostanie zaleconych zajęć. Zwrócę się z prośbą o wyjaśnienie tej sytuacji na piśnie. Proszę o podpowiedź jakimi konkretnie przepisami prawa mogę się podeprzeć.
Dzień dobry, bardzo przykro jest mi czytać takie wiadomości, ponieważ szkoła ma obowiązek stosowania się do zaleceń zawartych w opinii. Mówi o tym przede wszystkim Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Warto także odwołać się do statutu szkoły, w którym powinny być określone m.in. prawa dzieci w zakresie związanym z udzielaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej (w tym objęcia ich taką pomocą, jeśli jest to konieczne). Nauczyciel ma obowiązek zapoznać się z dokumentem przedłożonym w szkole przez rodzica, a dyrektor powinien zapewnić realizację odpowiednich zajęć wynikających z treści opinii. Pozdrawiam
Dzień dobry,
u mnie sytuacja jest taka, że przy opinii o specyficznych trudnościach w uczeniu się (dysortografia, dysgrafia i dysleksja) syn jest objęty dodatkowymi zajęciami wspomagającymi, ale są one proforma. A na lekcjach wielu nauczycieli nie stosuje się do zaleceń opinii. Szczególnie polonistka stwarza ogromne problemy. Syn (11 lat) przez nią zniechęcił się do szkoły. Polonistka nie bierze pod wagę jego dysleksji i ośmiesz syna na lekcjach każąc mu głośno czytać przy całej klasie i krytykuje go na forum klasowym. Niestety dyrekcja i wychowawca są bierni pomimo moich uwag. Czy jest jakaś ścieżka poprzez kuratorium czy zostaje zmiana szkoły?
Dzień dobry, jak już wiele razy pisałam opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej jest dla szkoły obligatoryjna, co oznacza, że nauczyciele oraz specjaliści powinni realizować zalecenia zawarte w dokumencie. Jeśli tak się nie dzieje, ścieżka postępowania może wyglądać następująco: na początku zawsze warto udać się na indywidualne rozmowy do poszczególnych nauczycieli, którzy nie respektują zapisów opinii i wspólnie pochylić się nad dokumentem; kolejno można zgłosić sprawę pedagogowi szkolnemu, który zwykle odpowiada za realizację pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Jeśli nadal sytuacja się nie zmienia, sprawę należy skierować do dyrekcji. Dyrektor ma obowiązek zareagować, ponieważ to on odpowiada za to, co dzieje się w szkole. Jeśli zostaną wyczerpane wszystkie środki porozumienia się ze szkołą (podkreślam, że najlepiej wyjaśnić sprawę na terenie szkoły) można zgłosić sprawę do kuratorium, które przeprowadzi kontrolę m.in. z realizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Dzień dobry, mam pytanie. Dziecko ma opinie z poradni która została złożona w szkole, w opini jest że potrzebuje więcej czasu na sprawdzianach że nie nadąża tak jak jest że robi błędy. Nauczyciele nie przestrzegają wogle opini że lecą mu oceny w dół,bo nie ma wydłużonego czasu że połowę tylko napisze ile zdarzy i ma oceniane błędy za które też lecą oceny w dół. Co z tym zrobić?
Dzień dobry, przedstawiona sytuacja nie powinna mieć miejsca, gdyż opinia wydana przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną obliguje nauczycieli do przestrzegania zawartych w niej zaleceń. W związku z tym pierwszym krokiem powinna być rozmowa Państwa (rodziców) z nauczycielami, którzy nie przestrzegają zaleceń opinii – odniesienie się do trudności ucznia i wspólne ustalenie, jak ma wyglądać realizacja zaleceń zawartych w opinii, oczywiście uwzględniając potrzeby dziecka. Warto również skorzystać ze wsparcia pedagoga szkolnego – pedagog może być obecny podczas rozmowy z danym nauczycielem. Wyjaśnienie sprawy na tym szczeblu powinno wystarczyć, jeśli jednak tak się nie stanie, konieczna może być wizyta u dyrektora szkoły, który odpowiada za realizację pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole.
Dzień dobry. Mam problem z nauczycielem przedmiotu, który uczy mojego syna. Syn ma orzeczenie o kształceniu specjalnym z uwagi na zespół Aspergera. W orzeczeniu zawarte są zalecenia, do których stosują się wszyscy nauczyciele z wyjątkiem jednej Pani, która unika zapoznania się z nim. Ogólnie ze strony tej Pani padł wręcz komentarz, że ona nie ma takiego obowiązku. Brak realizacji zaleceń a wręcz robienie na przekór zaleceniom wpływa negatywne na stan psychiczny syna. Chciałabym się spytać co jako rodzic mogę zrobić? Zwłaszcza chodzi o podstawy prawne. Dyrekcja jest bardzo pomocna ale sami nie radzą sobie z tą nauczycielką.
Dzień dobry, przestrzeganie zaleceń orzeczenia, a więc m.in. dostosowania wynikające z potrzeb i możliwości ucznia, są obowiązkiem nauczyciela, a nie jego dobrą wolą. Nie może być sytuacji, że nauczyciel nie respektuje zapisów orzeczenia, co wynika z przepisów prawa: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Ponadto nie zapominajmy o etyce pracy nauczyciela i obowiązkach zawartych np. w Ustawa z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Rozdział 2, Art. 6.). Moim zdaniem konieczna jest stanowcza rozmowa z Państwa strony, jako rodziców, z nauczycielem na temat zaleceń zawartych w orzeczeniu. Niekiedy nauczyciel potrzebuje wsparcia, w zrozumieniu zapisów orzeczenie – może przydałaby się pomoc pedagoga specjalnego, pedagoga szkolnego lub psychologa, którzy wyjaśnią wszelkie wątpliwości i niejasności. Proszę wziąć także pod uwagę, że to dyrektor jest bezpośrednim zwierzchnikiem nauczyciela, dlatego też tego typu sytuacja, po uprzednich rozmowach z nauczycielem, powinna być omówiona z dyrektorem szkoły. Jeśli rozmowa nie wystarczy, warto skorzystać z pisemnej możliwości zgłoszenia swojej sprawy dyrektorowi – jest to forma oficjalna, na którą dyrektor powinien odpowiedzieć. Myślę, że od tego warto zacząć.
Dzien dobry.Moje pytanie brzmi:Czy uczeń, który posiada wyłącznie opinie i ma zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia powienien mieć IPET, podkreślę, że ma opinie.
IPET sporządzany jest dla ucznia objętego kształceniem specjalnym, a więc posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Dla uczniów posiadających opinię nie opracowuje się IPET-u.
Witam , jestem w trakcie rozmów z poradnia psychologiczno pedagogiczna …. I owa poradnia darzy by na siłę wpisać dziecku orzeczenie …. czy mogę rządach tylko o wydanie opini ? Zależy mi na tym by dziecko chodziło do psychologa I pedagoga w szkole…. ale bez poradni nie może mieć stałych wizyt ….. dziecko się uczy dobrze problem tylko polega na tym że w szkole nie słucha panią…. w domu nie mam żadnych zastrzeżeń co do jego zachowania …. ja już nie wiem co mam robić.
Dzień dobry,
Trudno wypowiadać mi się w tej konkretnej sytuacji, ponieważ mam za mało danych niemniej jednak… Zespół orzekający w poradni składający się z kilku specjalistów wydaje orzeczenie na podstawie przeprowadzonych badań – tutaj sytuacja jest jasna, ponieważ badania dają konkretne kryteria kwalifikujące dziecko do przyznania mu opinii bądź orzeczenia. Nie rozumiem trochę stwierdzenia, że „poradnia na siłę” chce przyznać orzeczenie. Moim zdaniem należy porozmawiać z poradnią, zapytać jakie są kryteria kwalifikujące dziecko do orzeczenia, ale także przedstawić swoje oczekiwania i potrzeby. Być może Pani obawy, co do orzeczenia są zupełnie niepotrzebne, ponieważ ten dokument może naprawdę pomóc dziecku. Warto udać się także, np. do pedagoga szkolnego, który wyjaśni z czym wiąże się posiadanie przez dziecko orzeczenia i na jaką pomoc uczeń może w szkole liczyć.
Witam bardzo proszę o odpowiedź czy rodzic może udostępnić nauczycielom oraz dyrekcji tylko zaleceń dla nauczycieli a całej treści orzeczenia nie ?
Dzień dobry, aby szkoła mogła realizować zalecenia wynikające z opinii lub orzeczenia musi posiadać dokument, który takowe zawiera. Samo udostępnienie zaleceń będzie tylko informacją dla nauczycieli, natomiast nie będzie to dla nich obligatoryjne, ponieważ formalnie w szkole dziecko nie będzie objęte kształceniem specjalnym wynikającym z posiadanego orzeczenia. Jeśli rodzic chce, aby zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej były przez szkołę realizowane, należy przedłożyć w szkole dokument – opinię lub orzeczenie.
Witam, dziecko jest w 8 klasie, potrzebuje opinii na nowy okres szkolny-liceum (nigdy nie miał, ale chodzi o podejrzenie zespołu Aspergera) czy taką opinię robię w rejonie zgodnie z zamieszkaniem, czy w poradni przypisanej do danej szkoły średniej. Czy mogę mieć test Ados2 oraz opinię z poradni prywatnej i od prywatnego psychiatry, żeby skrócić czas oczekiwania?
Dzień dobry, na początku warto doprecyzować – jeśli chodzi o zespół Aspergera, dziecko otrzymuje orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie opinię. Jest to kluczowe do dalszego postępowania w szkole i organizacji odpowiedniej pomocy. Uczeń posiadający orzeczenie ma prawo korzystać z kształcenia specjalnego. Jak najbardziej może mieć Pani zebrane wszystkie dokumenty (również prywatnie) i zgłosić się z takim kompletem na zespół orzekający w poradni publicznej zgodnie z rejonizacją (według mojej wiedzy, w tym przypadku będzie decydowało miejsce Państwa zamieszkania). Proszę pamiętać, że orzeczenie powinno być wydane przez placówkę publiczną. Jeśli nie zależy Państwu na dostosowaniach do egzaminu ósmoklasisty, o orzeczenie do szkoły średniej warto zacząć ubiegać się w okresie wakacji. Niemniej jednak proszę wziąć pod uwagę fakt, że jeśli mówimy o terminach w poradniach publicznych, czas oczekiwania jest długi, dlatego dobrze wcześniej zorientować się, jak wygląda sytuacja w danej placówce i zapytać o całą procedurę. Poradnia powinna udzielić Pani konkretnych wskazówek, jakie działania podjąć, aby jak najszybciej i najlepiej zapewnić wsparcie dziecku.
…Poproszę o opisanie poprawnej ścieżki działania w tej sprawie.
Dzień dobry
Mam pytanie odnośnie zalecanych pomocy psychologiczno-pedagogicznych na orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. Złożyłam wniosek o orzeczenie na drugi etap nauczania dla syna i na wizycie w poradni poprosiłam o wpisanie zajęć sugerowanych przez wychowawcę w szkole (jest to szkoła specjalna i wiem że w tej szkole są specjaliści, którzy mogą przeprowadzić takie zajęcia) Do tej pory syn miał wpisane zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, logopedię i zajęcia SI oraz wspieranie rozwoju emocjonalno-społecznego. Dodam że syn ma 13 lat , ma zdiagnozowany autyzm i upośledzenie w st. znacznym. Nauczycielka poprosiła o wpisanie dodatkowo terapię ręki, gimnastyka korekcyjna, trening słuchowy metodą Tomatisa, terapię pedagogiczną, masaż czaszkowo-krzyżowy i elementy metody krakowskiej. z tacji tego że w pierwszej kolejności zajęcia takie mają dzieci z wpisanymi tymi terapiami w orzeczenia mój syn ich nie ma. Poradnia odmówiła mi wpisania bo jak twierdzi w zajęcia korekcyjno-kompensacyjne szkoła w ramach wopfu może sobie wpisać co chce. Inne dzieci z innych poradni dostają wpisy bez problemu. Moje pytanie jest następujące: czy ja jako rodzic mogę naciskać aby były takie wpisy?
pozdrawiam serdecznie
Dzień dobry, moim zdaniem, jako rodzic ma Pani prawo prosić poradnię o taki wpis. Dobrze byłoby podeprzeć swoją prośbę, np. opinią nauczyciela ze szkoły, który sugeruje wpisanie tego typu zajęć. Proszę jasno przedstawić, jak wygląda później realizacja zajęć przez szkołę. Przyznam szczerze, że jestem zaskoczona, dlaczego ze strony poradni jest problem z wpisaniem wymienionych przez Panią zajęć do orzeczenia.
Witam, dziecko klasa 3 bez orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Odstaje od grupy, nie umie czytać, pisać, (trzeba dyktować mu literka po literce), liczyć, ma problemy z koncentracją i zapamiętywaniem. Został złożony wniosek o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, jednak poradnia odmówiła wydania, ponieważ dziecko ma opinię o zajęciach korekcyjno- kompensacyjnych, które podobno obowiązuję do połowy klasy czwartej. Proszę o poradę co w takiej sytuacji zrobić i czy faktycznie jest tak, że wyżej wymieniona opinia wyklucza orzeczenie. Z góry dziękuję
Dzień dobry, wszystko zależy, kiedy zostało wykonane badanie psychologiczne i pedagogiczne – jeśli nie upłynął jeszcze rok od wydania ostatniej opinii, poradnia może nie chcieć ponawiać badań. Moim zdaniem, w tej konkretnej sytuacji dobrze byłoby skontaktować się, np. z dyrekcją poradni o której mowa i przedstawić problem. Warto podeprzeć się rzetelną opinią sporządzoną przez nauczycieli i specjalistów pracujących z dzieckiem w szkole, ze szczególnym uwzględnieniem jego trudności. Dzięki temu poradnia będzie miała szerszy obraz sprawy.
Witam, czy jeśli dziecko ma wydaną opinię i orzeczenie tego samego dnia, to należy mu przyznać wszystkie zajęcia, które są zawarte w obu dokumentach czy przyznajemy zajęcia wyróżnione w orzeczeniu? Proszę o odpowiedź
Dzień dobry, według mojej wiedzy jedno, nie wyklucza drugiego. Dla orzeczenia sporządzany jest IPET, w którym powinny być zawarte wszystkie zajęcia, z których uczeń będzie korzystał, w tym (wynikająca z orzeczenia) rewalidacja oraz inne zajęcia realizowane w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej (np. zajęcia korekcyjno-kompensacyjne czy logopedyczne).
Witam,córka 4,5 roku posiadamy opinie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju wydana przez ppp,uczęszcza na zajęcia wwr,moje pytanie brzmi czy powinnam ubiegać się o wydanie orzeczenia jeśli w opini napisane jest ze wydana została z powodu wykrytej niepelnosprawnosci
Dzień dobry, decyzja należy do Pani, ale posiadanie przez dziecko orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego daje dziecku większe możliwości, jeśli chodzi o dodatkowe zajęcia – m.in. dziecko otrzymuje 2h zajęć rewalidacyjnych. Moim zdaniem warto ubiegać się o taki dokument.
Dzień dobry, syn od września idzie do 1 klasy posiada orzeczenie o specjalnym krztalceniu moje pytanie jest takie – syn nie czuje potrzeb fizjologicznych jest cewnikowany nosi pampersa czy szkoła zapewni mu od września pomoc przy zmianie pampersa w razie potrzeby ( tylko pampersa bez cewnikowania) dodam ze w opinii jest wzmianka w diagnozie że jest cewnikowany ogólnie na zaświadczeniu od lekarza była wzmianka o tym która zostawiłam w poradni i tez mówiłam o tym. Ale w opinii dokładnie nie jest uzasadnione nie pisze o pampersie tylko np potrzeb zdrowotnych ucznia nie wiem jak sie do tego odnieść.
Dzień dobry, od razu nasuwa mi się wiele pytań m.in. Czy dziecko będzie miało w szkole nauczyciela współorganizującego kształcenie? Do jakiego typu szkoły będzie uczęszczać – ogólnodostępna czy specjalna? Myślę, że w tej konkretnej sytuacji najlepiej zorientować się u źródła, czyli w szkole do której syn będzie chodził od września, jakie są możliwości wsparcia i pomocy.
Dzień dobry.
Czy jeśli dziecko ma opinię z poradni a nauczyciele nie stosowali się do zaleceń np. mniejszej ilości zadań na sprawdzianach lub wydłużenie czasu pracy, brak zajęć wyrównawczych to czy dziecko może nie zdać do następnej klasy ( liceum)
Dzień dobry, nie znam kontekstu całej sytuacji i nie mogę wypowiadać się za konkretnych nauczycieli, ale odpowiem tak: jeśli uczeń pracuje na miarę swoich możliwości, nauczyciel musi dostosować wymagania do jego potrzeb i tym samym dołożyć wszelkich starań, aby uczeń mógł sprostać tym wymaganiom. Opinia jest dla szkoły (nauczycieli) wiążąca, tzn. nauczyciele muszą dostosować się do zaleceń w niej zawartych.
Dzień dobry. Czy uczeń z orzeczeniem o niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim, może powtarzać klasę pierwszą szkoły podstawowej? Uczeń otrzymał orzeczenie w lutym. Do chwili obecnej, dziecko nie opanowało elementarnych umiejętności czytania, pisania i liczenia. Rodzice za wszelką cenę chcą przepchnąć dziecko do klasy drugiej. Czy jest gdzieś prawny zapis informujący o tym, że dziecko z orzeczeniem z automatu przechodzi do następnej klasy?
Witam serdecznie, nie znam konkretnego zapisu, który mówiłby o tym, ale proszę wziąć pod uwagę, że dziecku z orzeczeniem przysługuje wyjątkowe traktowanie i dostosowanie treści nauczania do jego możliwości. Zwłaszcza w klasie pierwszej dziecko powinno otrzymać maksimum wsparcia ze strony szkoły, w postaci zajęć rewalidacyjnych i zajęć z pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Tak naprawdę, jeśli rodzice sami nie zdecydują o tym, aby dziecko powtarzało klasę, zatrzymywanie go na kolejny rok w tej samem klasie może przysporzyć szkole sporo nieprzyjemności, a czy dziecko rzeczywiście na tym skorzysta? Myślę, że jest to temat bardzo trudny i złożony (wiem, z czym Państwo się borykają) niemniej jednak uważam, że powtarzanie klasy przez dziecko z orzeczeniem nie jest dobrym pomysłem. Oczywiście każda sytuacja jest inna i trzeba wziąć pod uwagę różne czynniki, ale byłabym bardzo ostrożna w tego typu decyzjach.
Dobry wieczór, w trzeciej klasie skierowana z problemami z pisaniem i czytaniem , j. obcym dostała opinie rozoj umysłowy przeciętny. Obecnie 4klasa córka pon9wnie skierowana do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.Właśnie dostała opinię jednak nie wspomniano w niej o dysleksji ani dyskalkulii. Napisano natomiast rozwój umysłowy poniżej przeciętnej. Czy rozwój wyklucza dysleksję? Uczy się dobrze średnia na tą chwilę powyżej 4.
Dysleksja może być zdiagnozowana tylko w normie intelektualnej, natomiast kryterium IQ nadal dzieli diagnostów. W związku z tym zachęcałabym do diagnozy typowo w kierunku dysleksji – wykluczenie dysleksji = IQ poniżej 70. W opisanym przez Panią przypadku poradnia zdecydowała w taki, a nie inny sposób. Warto byłoby uzyskać ze szkoły szczegółową informację dla poradni, z czym dokładnie córka sobie nie radzi, w jakich obszarach są trudności. Taka rzetelnie sporządzana informacja, z pewnością ułatwiłaby pracę poradni.
Dzień dobry . Uczeń z opinią ma problemy w nauce dziecko jest opóźnione w rozwoju . Jest w 3 klasie podstawowej ma wszystkie zajęcia dodatkowe i ma problemy w nauce . I w szkole Pani mowiła żeby dziecko potworzyło 3 klasę bo w czwartwj sobie nie poradzi . Wiedzę i umiejętności dziecka przychodzą z opóźnieniem.
Dzień dobry, warto zastanowić się, czy decyzja o pozostawieniu dziecka w 3 klasie będzie z korzyścią dla niego. Jeśli występują trudności z przyswajaniem nowego materiału i dziecko nie opanowało podstawowych umiejętności przynależnych dla trzecioklasisty można rozważyć, czy kolejny rok w tej samej klasie da szansę na uzupełnienie braków. Czasami taki dodatkowy rok jest w stanie dziecku bardzo pomóc, dlatego warto porozmawiać o tym z nauczycielami uczącymi dziecko, wychowawcą i szkolnymi specjalistami, ale także z samym dzieckiem, jak ono widzi zmianę klasy i powtarzanie roku. Po dogłębnej analizie na pewno łatwiej będzie podjąć decyzję najlepszą dla dziecka.
Dzień dobry,
rodzic ucznia posiadającego orzeczenie (autyzm), ma prośbę szkoły, miał zgłosić się do PPP na ponowne badanie (podejrzenia niepełnosprawności intelektualnej). Rodzic podesl do niepublicznej poradni i dziecko otrzymało opinię dysleksja rozwojowa i dyskalkulia. Zaznaczę, że rodzic nie przekazał informacji o uczniu ze szkoły. Co teraz szkoła powinna zrobić? Czy realizować zalecenia z orzeczenia czy z opinii? Czy jedne i drugie? Proszę o informację, bo ja nie rozumiem tej sytuacji.
Dzień dobry, w opisanej przez Panią sytuacji mamy do czynienia ze współwystępowaniem zaburzeń rozwojowych, a więc dziecko z autyzmem ma również dysleksję. Więcej na ten temat może Pani przeczytać w moim artykule – tutaj: https://pedagogonline.pl/czy-dziecko-z-autyzmem-moze-miec-dysleksje/ Jeśli orzeczenie jest aktualne na dany etap edukacyjny, szkoła powinna realizować zalecenia zarówno z orzeczenia, jak i z opinii. Pozdrawiam
Dzień dobry.
Świetny artykuł.
Nie jest to przedmiotem tego artykułu ani portalu ale warto wskazać różnice rodzicom pomiędzy orzeczeniami z poradni a orzeczeniami z powiatowych zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności, które pozwalają na uzyskiwanie dodatkowych ulg i przywilejów:
Na przykład dofinansowania w ramach programu „aktywny samorząd” co ma pośredni wpływ na edukację dzieci i młodzieży.
https://www.gov.pl/web/gov/uzyskaj-orzeczenie-o-niepelnosprawnosci-dla-dziecka-ktore-ma-mniej-niz-16-lat
https://www.gov.pl/web/gov/uzyskaj-orzeczenie-o-stopniu-niepelnosprawnosci
Dzień dobry. Dziękuję za dobre słowo i inspirację do napisania kolejnego artykułu. Pozdrawiam
Dzień dobry,
może to głupie pytanie ale zaczynam się gubić.
W przypadku ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego opracowujemy wopfu i ipet. W ipecie zawieramy dostosowania (bardzo obszernie zostały opisane w orzeczeniu). Podzieliłam je na: warunki zewnętrze, organizację pracy na zajęciach, prace domowe, egzekwowanie wiedzy, motywowanie i ocenianie, specjalistyczny sprzęt i środki dydaktyczne. Czy to wystarczy? Czy każdy nauczyciel powinien opracować swoje dostosowania dotyczące jego przedmiotu?
Dzień dobry, nie ma głupich pytań 🙂 Moim zdaniem zalecenia podzielone są w porządku, nawet powiem tak – super to Pani zrobiła!. Czy to wystarczy? Tutaj ciężko jednoznacznie odpowiedzieć, ponieważ rozporządzenie nie określa konkretnego wzoru IPETU, stąd każda szkoła może wypracować swój wzór dokumentu. Dobrze, jeśli w danej szkole będzie on spójny dla wszystkich. Myślę, że w przypadku ucznia klas 1-3 taki podział byłby wystarczający, ale w przypadku klas starszych raczej każdy nauczyciel powinien dostosować swoje wymagania do konkretnego przedmiotu. Dzięki temu jest okazja, aby uczący zapoznał się z dokumentem ucznia. Ja osobiście spotkałam się z różnymi praktykami (niektóre IPETy zawierały podział na przedmioty, inne nie) – wszystko zależało właśnie od konkretnej placówki.
Dzień dobry moja córka miała najpierw opinie ze względów zdrowotnych wydano orzeczenie o nauczaniu indywidualnym,już wcześniej był problem z opinia bo szkoły nie wykonują zaleceń, a podczas indywidualnego nauczana było jeszcze gorzej nie mogła przyjść do szkoły,nie zabrano jej na wycieczkę szkolną, nie uczestniczyła w zajęciach takich jak Dzień dziecka, w zaleceniach było by integrować ja ze środowiskiem szkolnym ,nie wykonywano.Mam pytanie czy w szkole powinny być IPET oraz WOPFU w związku z jej opinia i orzeczeniem, bo nigdy nikt nam o tym nie mówił,dowiedziałam się z tego artykułu. Pozdrawiam
Dzień dobry, orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego a orzeczenie o indywidualnym nauczaniu to dwa różne dokumenty, które regulują inne przepisy prawa, a tym samym inne zalecenia. W przypadku orzeczenia o indywidualnym nauczaniu stosuje się przepisy prawa zawarte w rozporządzeniu w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży. Rozporządzenie to jasno mówi, że „W indywidualnym nauczaniu realizuje się wszystkie obowiązkowe zajęcia edukacyjne wynikające z ramowego planu nauczania danego typu i rodzaju szkoły, dostosowane do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia”. W tym przypadku nie przygotowuje się więc IPET-u oraz WOPFU – te zalecenia dotyczą uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Jeśli dziecko dodatkowo posiada opinię, zalecenia z tej opinii, jak również zalecenia z orzeczenia powinny być w pełni respektowane przez szkołę. I tutaj absolutnie nie ma żadnych odstępstw od tego. Mam nadzieję, że udało mi się odpowiedzieć na Pani pytanie. Pozdrawiam
Co w przypadku gdy dziecko ma mieć opinię wydaną na ścieżkę i czy w niej może być zawarty zapis przez poradnię o zwolnieniu dziecka z drugiego języka obcego? Czy zaświadczenie od psychiatry o stwierdzonej afazji wystarczy ?
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych określa, kto może zostać zwolniony z drugiego języka obcego: „Dyrektor szkoły zwalnia ucznia z wadą słuchu, z głęboką dysleksją rozwojową, z afazją, z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z nauki drugiego języka obcego nowożytnego do końca danego etapu edukacyjnego na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia oraz na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, z której wynika potrzeba zwolnienia z nauki tego języka obcego nowożytnego. W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, z którego wynika potrzeba zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego nowożytnego, zwolnienie z nauki tego języka obcego nowożytnego może nastąpić na podstawie tego orzeczenia”. Zatem odpowiadając bezpośrednio na Pani pytanie – moim zdaniem, jeśli w opinii o zindywidualizowanej ścieżce kształcenia będzie zapis nt. zwolnienia dziecka z drugiego języka obcego, można będzie to zrobić. Jeśli z kolei dziecko miałoby orzeczenie o afazji, również powinien się w nim znaleźć zapis o zwolnieniu z drugiego języka obcego i wtedy jest podstawa do zwolnienia.
Dzień dobry,
Mój 10-letni syn ma orzeczony Zespół Aspergera. Zauważyłam u niego ostatnio problemy z ortografią, które moim zdaniem mogą wskazywać na dysortografię. Skontaktowałam się z poradnią psychologiczno-pedagogiczna i dowiedziałam się, że nie wydaje się opinii o dysortografii dzieciom z orzeczeniami. Dodam, że w orzeczeniu nie ma słowa o problemach z pisownią. Co robić?
Dzień dobry, niestety nadal zdarzają się takie przypadki, co jest bardzo przykre. Odsyłam do mojego artykułu: https://pedagogonline.pl/czy-dziecko-z-autyzmem-moze-miec-dysleksje/, w którym wyjaśniam, że możliwe jest rozpoznanie zarówno dysleksji (a więc także dysortografii), jak i autyzmu u tego samego ucznia, jednak warunkiem koniecznym jest norma intelektualna. Współwystępowanie w zaburzeniach rozwojowych jest jak najbardziej możliwe – jasno mówi o tym stanowisko Polskiego Towarzystwa Dysleksji: https://www.ptd.edu.pl/dysleksjaiautyzm.html. W związku z tym warto byłoby uświadomić poradnię w tym temacie. Jeśli nadal będzie decyzja odmowna, warto poszukać pomocy w innej poradni (np. niepublicznej). Najważniejsze to nie poddawać się, ponieważ dziecko powinno otrzymać pomoc w zakresie dysortografii. Trzymam kciuki i życzę powodzenia.
Dzień dobry.
Mam pytanie odnośnie opinii i orzeczeń. Występowałam w poradni o orzeczenie dla dziecka z uwagi na zagrożenie niedostosowaniem społecznym. Zespół orzekający nie przyznał orzeczenia i zaproponował opinię informując mnie, że jak przyjmę opinię to i tak mogę odwoływać się od ich decyzji i starać o przyznanie orzeczenia. Mam więc pytanie, czy jest to prawda i czy przyjęta opinia nie przeszkadza w staraniu się o orzeczenie?
Dzień dobry, przyznam szczerze, że nie spotkałam się jeszcze z taką sytuacją (odwoływania się od opinii). Można zgłosić zastrzeżenia do osoby badającej, ale proszę pamiętać, że opinia ma inny status niż orzeczenie (orzeczenie ma charakter administracyjny, więc tutaj odwołanie się jest możliwe). Odpowiadając na Pani pytanie przyjęta opinia absolutnie nie przeszkadza w staraniu się o orzeczenie.
Dzień dobry
Proszę o radę. Syn skończy 4 lata w grudniu. Otrzymaliśmy właśnie opinię z poradni psychologiczno pedagogicznej. Zaleceniem było aby dziecko miało zapewnione zajęcia logopedyczne i korekcyjno-kompensacyjne w przedszkolu. Dyrekcja twierdzi, że nie będzie miał tych zajęć bo nie ma orzeczenia. Co mogę zrobić w tej sprawie? Będę wdzięczna za odpowiedź.
Moim zdaniem najlepszym rozwiązaniem na początek będzie spokojna rozmowa z dyrekcją, co do respektowania zaleceń opinii. Wytłumaczenie, że dziecko nie będzie miało zajęć z pomocy psychologiczno-pedagogicznej, bo nie ma orzeczenia jest niezgodne z prawdą, gdyż jak wynika z rozporządzenia o pomocy psychologiczno-pedagogicznej, pomoc ta może być przyznana dziecku nawet bez żadnego dokumentu, ale na wniosek, np. rodzica czy wychowawcy. Przedszkole/szkoła, która otrzymuje opinię od rodzica powinna zorganizować zajęcia wynikające z zaleceń opinii na terenie swojej placówki. Jeśli tak nie jest, proszę dopytać o powód, bo z pewnością nie jest nim brak posiadanego orzeczenia.
Dzien dobry.
Mam pytanie, córka ma skierowanie do poradni w celu diagnozy-dysgrafia.
Zgłaszamy się w miejscu zamieszkania do poradni czy w poradni przypisanej do szkoły.
Córka uczy się w szkole średniej, 200 km od domu.
Dzień dobry, powinni Państwo udać się do poradni, która jest przypisana do szkoły (w rejonie, w którym znajduje się szkoła).
Dzień dobry. Czy uczeń klasy 2 szkoły podstawowej może pisać dyktando przepisując z kartki? Czy to jest zgodne z prawem nauczania i jeśli tak, to w którym przypadku to obowiązuje? W orzeczeniu Czy opini?
Dzień dobry, przyznam szczerze, że nie spotkałam się z taką sytuacją, dlatego też ciężko jest mi udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Po pierwsze wszystko zależy, jakie są zalecenia w opinii lub orzeczeniu – jeśli jest tam zapis, który sugerowałby takie dostosowanie, nauczyciel musi to respektować. Osobiście uważam, że jeśli dziecko jest na etapie nauki pisania i ma z tym duże trudności, warto korzystać z różnych możliwości, które będą doskonaliły umiejętność pisania, a dodatkowo nie będą stresujące dla dziecka. Bardzo dużo zależy także od postawy konkretnego nauczyciela – z doświadczenia wiem, że niektórzy są otwarci na tego typu ułatwienia, inni niekoniecznie.
Dzień dobry. Mój syn jest w 1 klasie Technikum, miał opinię z Poradni Psychologicznej do klasy 8 ze względu na stany lękowe i trudności w nauce. Dzieki tej opini jego stan w szkole się poprawił. Co mogę zrobić, aby przedłużyć opinię do szkoły średniej? Trudności w nauce są nadal.
Dzień dobry, na początku warto udać się do poradni psychologiczno-pedagogicznej i przedstawić sytuację z Pani perspektywy jako rodzica. Dobrze byłoby przedstawić poradni także stanowisko nauczycieli pracujących z Pani synem w szkole – jakie trudności w nauce występują? Z jakich zajęć w szkole syn korzysta? Domyślam się, że syn był objęty w szkole pomocą psychologa (zw względu na stany lękowe), w związku z tym dobrze byłoby porozmawiać z psychologiem i uzyskać informację z przebiegu współpracy i także przedłożyć ją w poradni. Niestety nie jestem w stanie powiedzieć Pani, jakie są szanse przedłużenia takiej opinii, ponieważ każda sprawa jest indywidualna i zależna od wielu czynników.
Witam. Staramy się o krztalcenia specjalne dla dziecka. Chcemy oddac go do przedszkola. Lecz poradnia nie chce przyjąć naszego wniosku ponieważ nie mamy stwierdzonego autyzmu u dziecka ani nic innego ponieważ czekamy w kolejce do psychiatry. Czy poradnia psych-pedag może bez takiego dokumentu wystawić nam takie orzeczenie? I czy prywatna opinia psychologa który by stwierdził np autyzm wystarczy aby uzyskać takie orzeczenia? Pozdrawiam
Dzień dobry, aby mogło zostać wydane orzeczenie w poradni psychologiczno-pedagogicznej potrzebna jest diagnoza lekarza. Psycholog może jedynie wydać opinie dla psychiatry na podstawie badania ADOS. W związku z tym bez dokumentu od psychiatry, poradnia nie może wydać orzeczenia.
Witam. Na ADOS właśnie czekamy ponad rok już i mamy dopiero w sierpniu psychiatrę. Dziecko chcemy dać do przedszkola integracyjnego od nowego roku szkolnego. A czy prywatna opinia psychiatry wystarczy do uzyskania takiego orzeczenia? Staramy się o to orzeczenie ponieważ dziecko w przedszkolu będzie potrzebowało nauczyciela wspomagającego. Pozdrawiam
Nie ma znaczenia czy diagnoza będzie od psychiatry do którego udacie się Państwo prywatnie czy korzystając z NFZ.
Dzień dobry. Uczeń posiada opinię poradni na podstawie której ma od października przyznaną zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia do końca roku szkolnego. W marcu wpływa orzeczenie wydane przez poradnię stwierdzające zespół Aspergera. Czy w tej sytuacji uczeń traci nabyte prawo do zśk? Zgodnie z rozporządzeniem uczniowi z orzeczeniem nie organizuje się zśk
Dzień dobry, dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego sporządza się WOPFU i IPET, czyli uczeń zostaje objęty kształceniem specjalnym. W związku z tym zindywidualizowana ścieżka kształcenia przestaje obowiązywać, ponieważ zgodnie z przepisami prawa zśk nie organizuje się dla uczniów objętych kształceniem specjalnym.
Dziękuję za odpowiedź. W komentarzu z 26/11/2022 o 12:15 piszą Państwo, że orzeczenie nie znosi opinii. Zatem mam sytuację, że jest ważna opinia zgodnie, z którą uczennica realizuje ZŚK do końca rou szkolnego, a z drugiej strony wpłynęło orzeczenie o Aspergerze. To mam zabrać jej te zajęcia? A nie nabyła praw do nich do końca roku szkolnego na podstawie opinii z października? Problem jest też z nauczycielami, którzy zostali zatrudnieni do końca roku szkolnego specjalnie dla niej na te zajęcia. Proszę o odniesienie się do tej sytuacji
Orzeczenie nie znosi opinii – to prawda. W przypadku zindywidualizowanej ścieżki kształcenia sytuacja wygląda nieco inaczej ze względu na zapis w rozporządzeniu w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, który mówi, że ścieżki nie organizuje się dla uczniów objętych kształceniem specjalnym. Niemniej jednak trzeba wziąć pod uwagę, że uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego może realizować wybrane zajęcia indywidualnie lub w grupie do 5 osób. Informacja taka powinna być wskazana w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. W tej sytuacji nie jest konieczna opinia w sprawie zindywidualizowanej ścieżki. Więcej informacji na ten temat można znaleźć tutaj: https://epedagogika.pl/uczniowie-z-orzeczeniem/zindywidualizowana-sciezka-ksztalcenia-nie-dotyczy-uczniow-z-orzeczeniem-o-potrzebie-ksztalcenia-specjalnego-5168.html oraz w artykule dotyczącym zindywidualizowanej ścieżki kształcenia – tutaj: https://pedagogonline.pl/zindywidualizowana-sciezka-ksztalcenia/
W przypadku wątpliwości, jak postąpić w konkretnej sytuacji, polecam kontakt z Kuratorium Oświaty – każda sytuacja jest inna i należy ją rozpatrywać indywidualnie.
Dzień dobry.
Syn posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego – Zespół Aspergera. Od trzech lat pogorszenie pisma (czasem sam siebie nie rozczytuje), błędy ortograficzne w dużej ilości. Złożyłam wniosek do poradni o przeprowadzenie badania. Po złożeniu wniosku otrzymałam telefon, że syn mając orzeczenie nie możne mieć jednocześnie opinii o dysgrafii, dysleksji, itp. Na moją prośbę przeprowadzono badanie, ale poradnia trzymając się tego co usłyszałam w rozmowie telefonicznej, nie dali opinii o konkretnym problemie, tylko pomniano, że uczeń popełnia liczne błędy, pismo nieczytelne. Zasugerowano mi, abym porozmawiała z nauczycielem, że nie obniżał ocen za błędy. Nauczyciel pierwszy raz widzi taki dokument i sytuacja jest co najmniej dziwna. Nie wiem gdzie szukać przepisów, które pomogą mi uzyskać taką opinię?
Dzień dobry, współwystępowanie zaburzeń neurorozwojowych jest możliwe, zatem spektrum autyzmu (zespół Aspergera) może współwystępować z dysgrafią, dysleksją. Pisałam na ten temat m.in. tutaj: https://pedagogonline.pl/czy-dziecko-z-autyzmem-moze-miec-dysleksje/
Rzetelny materiał na ten temat znajduje się także na stronie Polskiego Towarzystwa Dysleksji: https://www.ptd.edu.pl/dysleksjaiautyzm.html