Współpraca pedagoga szkolnego z poradnią psychologiczno-pedagogiczną
Współpraca pedagoga szkolnego z instytucjami to ważne zadanie. Przynosi wiele korzyści zarówno dla uczniów, jak i dla rodziców oraz nauczycieli. Dzięki współpracy z różnymi instytucjami pedagog szkolny może w pełni realizować zakres swoich zadań zawartych w rozporządzeniu w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Więcej na temat zadań pedagoga szkolnego przeczytacie tutaj >
Współpraca szkoły z poradnią psychologiczno-pedagogiczną jest dzisiaj znacząca. Niewątpliwie ma na to wpływ wzrost liczby uczniów posiadających opinię bądź orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, ale także uczniów kierowanych na diagnozę do poradni ze względu na różnego rodzaju trudności (m.in. w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym czy edukacyjnym). W wielu szkołach działają klasy integracyjne, co również wymaga podejmowania wspólnych działań różnych specjalistów, nie tylko na terenie szkoły.
Kilka słów nt. poradni psychologiczno-pedagogicznych
Rejonowa poradnia psychologiczno-pedagogiczna jest to poradnia publiczna do której przynależy dana szkoła. Publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne podlegają Kuratorium Oświaty, a usługi w nich świadczone są bezpłatne. Innymi słowy rodzic, który zgłasza się z dzieckiem na badania (diagnozę), w celu uzyskania opinii bądź orzeczenia, nie ponosi żadnych opłat. Poza poradniami publicznymi, można skorzystać z usług poradni prywatnych, ale trzeba mieć na uwadze fakt, że w takim miejscu ponosi się koszty diagnozy.
W poradni psychologiczno-pedagogicznej, oprócz diagnozy, można dodatkowo skorzystać z różnego rodzaju terapii (TUS, SI, terapia ręki, trening funkcji poznawczych itp.) lub odbyć konsultację m.in. z psychologiem, pedagogiem, terapeutą czy doradcą zawodowym. Poradnia podejmuje także działalność profilaktyczną i informacyjną.
Pedagog powinien mieć wiedzę na temat usług świadczonych przez rejonową poradnię do której należy szkoła m.in. po to, aby właściwie pokierować rodziców po odpowiednią pomoc dla dziecka.
Współpraca pedagoga szkolnego z poradnią
Współpraca pedagoga szkolnego z poradnią jest niezwykle ważna przede wszystkim w kontekście uczniów kierowanych przez szkołę na diagnozę. W poradni uczeń może odbyć m.in. diagnozę psychologiczną, pedagogiczną, logopedyczną czy integracji sensorycznej, a następnie otrzymać opinię. W poradniach działają także zespoły orzekające, których zadaniem jest wydawanie orzeczeń.
Pedagog może skierować ucznia na badania diagnostyczne do poradni na podstawie swojej obserwacji (lub obserwacji innych nauczycieli), a także po dokonaniu analizy osiągnięć bądź zachowania ucznia. Chcąc skierować dziecko na badania do poradni, pedagog najpierw musi spotykać się z rodzicami ucznia i poinformować ich o swoich spostrzeżeniach, a następnie zalecić wizytę w poradni (polecam spotkanie z rodzicami i omówienie sprawy twarzą w twarz, a nie kontakt za pomocą dziennika elektronicznego). Pamiętajmy jednak, że ostateczna decyzja dotycząca tego, czy uczeń uda się na badania do poradni zawsze należy do rodziców. Rodzice decydują także o tym, czy przedłożą w szkole dokument otrzymany z poradni.
O tym, jak wygląda procedura udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej, czyli co się dzieje z opinią od momentu przyjęcia jej w szkole przeczytacie tutaj>
Dzięki dobrej współpracy pedagoga z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, szkoła zawsze może skonsultować się ze specjalistami poradni na temat określonych trudności uczniów, co ułatwia podjęcie dalszych działań, np. konieczności rozpoczęcia przez ucznia nauczania indywidualnego czy zindywidualizowanej ścieżki kształcenia.
Poradnie psychologiczno-pedagogiczne mogą wydawać opinie m.in. w sprawie:
- wczesnego wspomagania rozwoju – jest to jedyna opinia wydawana przez zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej,
- wcześniejszego przyjęcia ucznia do szkoły,
- odroczenia rozpoczęcia spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego,
- realizowania przez dziecko odpowiednio obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego poza przedszkolem, oddziałem przedszkolnym lub inną formą wychowania przedszkolnego i obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą,
- objęcia dziecka/ucznia odpowiednio zindywidualizowaną ścieżką realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego albo zindywidualizowaną ścieżką kształcenia,
- objęcia ucznia nauką w klasie terapeutycznej,
- dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia,
- objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole lub placówce,
- specyficznych trudności w uczeniu się,
- zwolnienia ucznia z wadą słuchu, głęboką dysleksją rozwojową, ze sprzężonymi niepełnosprawnościami lub z autyzmem z nauki drugiego języka obcego,
- udzielania zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki,
- każdej innej związanej z kształceniem i wychowaniem dziecka.
Oprócz opinii poradnie wydają orzeczenia o potrzebie:
- kształcenia specjalnego,
- zajęć rewalidacyjno-wychowawczych,
- indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego lub indywidualnego nauczania.
O tym, czym różni się opinia od orzeczenia przeczytacie tutaj >
Pedagog szkolny może zwrócić się do poradni psychologiczno-pedagogicznej z prośbą o obserwację ucznia przez specjalistę z poradni na terenie szkoły (jest to pomocne zwłaszcza wtedy, kiedy uczeń jest już w diagnozie albo rozpoczyna badania w poradni). Dzięki temu poradnia zyskuje szerszą wiedzę na temat trudności dziecka, co z kolei pozwala na bardziej szczegółową diagnozę, a w konsekwencji na jak najbardziej trafne wydanie odpowiedniego dokumentu dla danego ucznia. Dodatkowo specjalista poradni może udzielić nauczycielom wskazówek ułatwiających pracę z uczniem, które pozwolą zoptymalizować współpracę do momentu wydania opinii lub orzeczenia. W dokumentach z poradni (opinii lub orzeczeniu) będą zapisane konkretne zalecenia do pracy z uczniem, wynikające z diagnozy.
Jak wyżej wspomniałam poradnia prowadzi także działalność profilaktyczną i informacyjną. W związku z tym pedagog szkolny może wystosować prośbę do poradni o przeprowadzenie zajęć profilaktycznych przez specjalistę poradni. Zwykle temat zajęć jest określany przez pedagoga szkolnego i wynika z bieżących potrzeb, np. właściwe strategie radzenia sobie z trudnymi emocjami, w odniesieniu do samookaleczeń, które pojawiły się w danej klasie. Pedagog może także poprosić o wsparcie doradcę zawodowego z poradni, np. o przeprowadzenie lekcji zawodoznawczych w klasach siódmych lub ósmych szkoły podstawowej.
Pedagog szkolny powinien także brać udział w spotkaniach organizowanych przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. W niektórych poradniach organizowane są cykliczne spotkania dla pedagogów (lub szerzej – specjalistów szkolnych), gdzie można omówić bieżące trudności związane z funkcjonowaniem uczniów w szkole. Jeśli istnieje konieczność spotkania z przedstawicielem poradni w jakiejkolwiek innej sprawie dotyczącej pracy szkoły, najczęściej to właśnie pedagog jest wyznaczany przez dyrektora do tego zadania.
Zakres współpracy pedagoga szkolnego z poradnią psychologiczno-pedagogiczną może być szerszy – wszystko zależy od specyfiki pracy konkretnych placówek oraz bieżących spraw i problemów. Niemniej jednak mam nadzieję, że udało mi się wskazać najważniejsze aspekty tej współpracy.
Dajcie znać, jak wygląda u Was współpraca z poradnią psychologiczno-pedagogiczną 🙂
